~ BEZKSZTAŁT TRWANIA

Zakładniku własnego serca
nieposkromionego umysłu więźniu
tyś kolei losu posłowia pasażerem
i kruchych prawd blejtramem
w zderzeniach słów w poezji

Choć zawsze i tak ktoś wie lepiej
kiedy rozsypie się bezwzględny czas
osunie w popłochu jak głaz
wskazówki zegarów… nieubłaganie
zdławi bez skrupułów… nim zabije

Zamknie już na głucho jutra zmysły
zasieje spokój… słowa wydzwoni
na Ziemię sprowadzi z gwiazd
bezszelestnie i ubezwłasnowolni
świadomość ciepła dłoni

⊰Ҝற$⊱ ……………………………………………………… Wierzyce 16 sierpnia '16